Archive

FOR IMMEDIATE RELEASE: June 11th, 2020

CONTACT: Nazly Sobhi Damasio, nazly@globallaborjustice.org

On the First Anniversary of ILO Convention C190 Report Calls for an to End to Gender Based Violence and Harassment on Fast Fashion Supply Chains 

A report published today by Global Labor Justice, titled, Advancing Gender Justice on Asian Fast Fashion Supply Chains Post COVID-19: Learning from ILO’s Convention 190 on its First Anniversary, reviews the gendered impact of COVID-19—and the need for a transformational approach to prevent and end gender based violence & harassment. At the first anniversary of its adoption, the report shows how ILO Convention C190 gives direction to the responses brands, employers, and governments should be taking in the context of Asian fast fashion supply chains, which produce primarily consumer apparel and footwear.

You can read the report here.

Shikha Silliman Bhattacharjee, Research Director for Global Labor Justice says, “Women workers have been hit hard by the COVID-19 pandemic and its fallout. The groundbreaking legal standards in Convention 190 provide a mechanism to respond to the global crisis at work by recognizing practices that result in economic harm as a form of violence and advancing a gender-sensitive approach to addressing violence in the work of work, including by addressing risks associated with discrimination, unequal relationships of power, and occupational health and safety.”

On the first anniversary of the ILO’s adoption of C190 and its accompanying recommendation, we are grappling with catastrophic shocks to economic security, public health, and freedom of association and assembly caused by the global COVID-19 pandemic. This report is focused on the fact that women workers have been disproportionately affected by this crisis and utilizes a gender lens to examine worker issues— a perspective that has been absent from major employer and government responses.

The report provides detailed guidance to fast fashion brands on the steps they can take to uphold C190 and address violence on garment supply chains in context of the global public health crisis and the economic shocks caused by the COVID-19 pandemic. While this report focuses on fast fashion supply chains, the guidance for corporate accountability to achieve violence free workplaces provides an important roadmap across global supply chain sectors.

JJ Rosenbaum, U.S. Director for Global Labor Justice says, “As we move towards a new reality, all eyes will be on the fast fashion industry — and we will continue to push for systemic change to create a new era where exploitation is abolished and all workers on the global garment supply chain are paid a living wage, their right to freedom of association is respected, and workplaces are free from gender based violence and harassment to ensure justice for all workers in the global economy.”

Women workers and trade union leaders are rising to meet the challenges posed by C190 in the COVID-19 context, leading demands for accountability and gender justice. On fast fashion supply chains, women workers, trade unionists, and leaders have called for brands to end the economic violence facing women workers by paying in full for orders completed and in production; and supply chain relief contributions (SRCs) to compensate for the income loss resulting from suspension of work for various reasons, including quarantine and order cancellation. Now, more than ever, we need to advance C190 protections for women workers who are identifying and addressing GBVH at work.

 

#######

Global Labor Justice is a new strategy hub supporting transnational collaboration among worker and migrant organizations to expand labor rights and new forms of bargaining on global value chains and international labor migration corridors. Global Labor Justice works with grassroots worker and migrant organizations to promote long term change in policy and corporate practice that prevents labor exploitation leading up to and including modern day slavery and promotes innovative accountability structures that respond to the increasingly globalized economy.

 

For immediate release: June 24th, 2020

Contact: Nazly Sobhi Damasio, nazly@globallaborjustice.org

Four Major Civil Society Groups Release Dispute Resolution System and Model Arbitration Clauses for Disputes Arising Under Enforceable Brand Agreements

Today, four major civil society groups released a model dispute resolution system, focused on model arbitration clauses, for disputes on labor standards in supply-chain operations. The Clean Clothes Campaign, Global Labor Justice, International Labor Rights Forum, and Worker Rights Consortium issued their Model Arbitration Clauses for the Resolution of Disputes under Enforceable Brand Agreements to make firms’ agreements with unions and other worker advocates binding and enforceable.

With the seismic shocks to economic security and public health caused by the global COVID-19 pandemic, enforceable brand agreements are an important avenue for maintaining ongoing employment, and transforming the economy through structural change for redistribution in supply chains.  Witness the millions of apparel workers laid off due to global brands’ cancelled orders and left with no savings or social protection.

Drafted by a team of international labor and human rights arbitration experts, the model clauses respond to experiences under the Bangladesh Accord, an agreement on fire and building safety in garment-producing workplaces in that country that followed the horrific 2013 collapse of the Rana Plaza factory, which killed more than 1,100 workers and left hundreds more permanently injured.

The Accord is one of several initiatives pioneering a surge in enforceable brand agreements. They represent a growing trend in new standards for transparent and enforceable corporate accountability agreements between global brands and unions.  The Model Arbitration Clauses provide a template for more cost-effective dispute resolution approaches that can be included in these agreements, saving time and resources for employers and unions alike.

Designed for direct incorporation into enforceable brand agreements, the Model Arbitration Clauses for the Resolution of Disputes under Enforceable Brand Agreements, advance a streamlined arbitration system with a rapid timeline that protects impartiality and due process while avoiding excessive litigiousness, promoting transparency, alleviating burdensome costs, and providing final and binding enforcement. Led by international law and labor law scholars, Lance Compa and Katerina Yiannibas, the Clauses draw from leading international arbitration rules and existing supply-chain agreements negotiated by trade unions, labor rights NGOs and brands.

ILRF director Judy Gearhart said, “These model clauses provide a new template for enforceable brand agreements. They’re meant for use by companies, unions, and civil society labor advocates who negotiate agreements on labor conditions in supply chains. This arbitration system provides a streamlined, cost-effective method for neutral decision-making when workers claim violation of rights and standards under agreements between brands and labor advocates.”

WRC General Counsel Ben Hensler said, “This model arbitration language highlights a key aspect of how enforceable supply chain agreements between brands and unions differ sharply from corporate codes of conduct and other unilateral, voluntary schemes that overly depend on company goodwill without giving workers and their representatives an equal voice and equal oversight in their implementation. This is an important step forward in the further development of binding and enforceable agreements on supply-chain labor rights standards.”

GLJ director JJ Rosenbaum said, “Labor stakeholders and brand representatives can incorporate this model language into their agreements. Alternatively, they can use this language as a starting point for negotiating an arbitration clause tailored to the specific features of their relationship, such as their economic sector, product line, pricing structures, locations of brand headquarters and supply-chain workplaces, composition of the parties on each side of the negotiating table, and other considerations.”

CCC coordinator Ineke Zeldenrust said, “While such agreements typically involve international supply-chain relationships, these clauses could be adapted to a domestic supply-chain system, to framework agreements between global unions and multinational companies, to ‘fair trade’ agreements between advocacy organizations and firms that promote a fair-trade brand, and other types of agreements involving worker rights supporters and companies committed to respecting international labor standards.”

The Model Clauses document is available at the website of each of the sponsoring organizations: Clean Clothes Campaign, Global Labor Justice, International Labor Rights Forum, and Worker Rights Consortium.

 

 

 

 

 

For immediate release: July 23rd, 2020

Contact: Nazly Sobhi Damasio, nazly@globallaborjustice.org

180+ Orgs Demand Apparel Brands End Complicity in Uyghur Forced Labour

Today, 72 Uyghur rights groups are joined by over 100 civil society organisations and labour unions from around the world in calling on apparel brands and retailers to stop using forced labour in the Xinjiang Uyghur Autonomous Region (“Uyghur Region”), known to local people as East Turkistan, and end their complicity in the Chinese government’s human rights abuses. The groups have issued a call to action seeking brand commitments to cut all ties with suppliers implicated in forced labour and end all sourcing from the Uyghur Region, from cotton to finished garments, within twelve months.

“Now is the time for real action from brands, governments and international bodies – not empty declarations. To end the slavery and horrific abuses of Uyghurs, Kazakhs and other Turkic Muslim peoples by the Chinese government, brands must ensure their supply chains are not linked to the atrocities against these people. The only way brands can ensure they are not profiting from the exploitation is by exiting the region and ending relationships with suppliers propping up this Chinese government system,” said Jasmine O’Connor OBE, CEO of Anti-Slavery International.

The Chinese government has rounded up an estimated 1 to 1.8 million Uyghurs and other Turkic and Muslim people in detention and forced-labour camps, the largest interment of an ethnic and religious minority since World War II. The atrocities in the Uyghur Region – including torture, forced separation of families, and the compulsory sterilisation of Uyghur women – are widely recognised to be crimes against humanity. A central element of the government’s strategy to dominate the Uyghur people is a vast system of forced labour, affecting factories and farms across the region and China, both inside and beyond the internment camps.

Gulzira Auelkhan, a Kazakh woman who was formerly detained in an internment camp and then subjected to forced labour in a factory said: “The clothes factory was no different from the [internment] camp. There were police, cameras, you couldn’t go anywhere.”

Despite global outrage at the abuses, leading apparel brands are bolstering and benefiting from the government’s assault on the peoples of the region. Brands continue to source millions of tons of cotton and yarn from the Uyghur Region. Roughly 1 in 5 cotton garments sold globally contains cotton and/or yarn from the Uyghur Region; it is virtually certain that many of these goods are tainted with forced labour. Moreover, apparel brands maintain lucrative partnerships with Chinese corporations implicated in forced labour, including those that benefit from the forced labour transfer of victims from the Uyghur Region to work in factories across China.

“Global brands need to ask themselves how comfortable they are contributing to a genocidal policy against the Uyghur people. These companies have somehow managed to avoid scrutiny for complicity in that very policy – this stops today,” said Omer Kanat, Executive Director of the Uyghur Human Rights Project.

The supply chains of most major apparel brands and retailers are tainted by Uyghur forced labour. Major corporations claim not to tolerate forced labour by their suppliers, but have offered no credible explanation as to how they can meet this standard while continuing to do business in a region where forced labour is rife.

“Forced labourers in the Uyghur Region face vicious retaliation if they tell the truth about their circumstances. This makes due diligence through labour inspections impossible and virtually guarantees that any brand sourcing from the Uyghur Region is using forced labour,” said Scott Nova, Executive Director of the Worker Rights Consortium.

“Given the lack of leverage and the inability to prevent or mitigate adverse human rights impacts, apparel brands and retailers must take the necessary steps to end business relationships connected to the Uyghur Region in order to fulfil their responsibility to respect human rights as defined by the UN Guiding Principles on Business and Human Rights,” said David Schilling, Senior Program Director of Human Rights at the Interfaith Center on Corporate Responsibility.

“If responsible business conduct has any meaning, it requires fashion brands to act when independent journalists, United Nations human rights experts, and human rights NGOs expose grave human rights abuses,” said Jennifer (JJ) Rosenbaum, Executive Director of Global Labor Justice – International Labor Rights Forum. “Business and human rights principles require fashion brands to stop using cotton and labour from the Uyghur Region in their global supply chains.”

***

Media Contacts:

Peter Irwin, Uyghur Human Rights Project (Washington, DC): +1 (646) 906-7722, pirwin@uhrp.org

Penelope Kyritsis, Worker Rights Consortium (Washington, DC): +1 (401) 209-5917, penelope.kyritsis@workersrights.org

Chloe Cranston, Anti-Slavery International (London): +44 7789 936 383, c.cranston@antislavery.org

Johnson Yeung, Clean Clothes Campaign (Hong Kong): +852 6124 5154, johnson-eac@cleanclothes.org

Nazly Sobhi Damasio, Global Labor Justice – International Labor Rights Forum, nazly@globallaborjustice.org

***

More information:

Groups are seeking the following commitments from brands and retailers:

  • Stop sourcing cotton, yarn, textiles, and finished products from the Uyghur Region. Since cotton and yarn from the region is used to make textiles and finished goods across China and in numerous other countries, this requires brands to direct all factories that supply them with textiles and finished goods not to use cotton or yarn from the Uyghur region.
  • Cut ties with companies implicated in forced labour – those that have operations in the Uyghur region and have accepted government subsidies and/or government-supplied labour at these operations. Examples include: Hong Kong-based Esquel Group and Chinese companies based outside of the Uyghur Region, such as Huafu Fashion Co., Lu Thai Textile Co., Jinsheng Group (parent company of Litai Textiles/Xingshi), Youngor Group, and Shandong Ruyi Technology Group Co.
  • Prohibit any supplier factories located outside of the Uyghur Region from using Uyghurs or Turkic or Muslim workers supplied through the Chinese government’s forced labour transfer scheme.
  • Note: Taking the actions listed above does not preclude brands from sourcing clothing from elsewhere in China, as long as cotton or yarn from the Uyghur Region is not used to make the clothing and as long as suppliers are not using forced Uyghur and other Turkic and Muslim labour.

Virtually the entire apparel industry is tainted by forced Uyghur and Turkic Muslim labour. Credible investigations and reports by the Associated Press, Australian Broadcasting Corporation, Australian Strategic Policy Institute, Axios, Congressional-Executive Commission on China, Global Legal Action Network, and the Wall Street Journal have linked the following apparel brands and retailers to specific cases of Uyghur forced labour:

  • Abercrombie & Fitch
  • adidas
  • Amazon
  • Badger Sport (Founder Sport Group)
  • C&A (Cofra Holding AG)
  • Calvin Klein (PVH)
  • Carter’s
  • Cerruti 1881 (Trinity Limited)
  • Costco
  • Cotton On
  • Dangerfield (Factory X Pty Ltd)
  • Esprit (Esprit Holdings Ltd.)
  • Fila (FILA KOREA Ltd)
  • Gap
  • H&M
  • Hart Schaffner Marx (Authentic Brands Group)
  • Ikea (Inter IKEA Systems B.V.)
  • Jack & Jones (Bestseller)
  • Jeanswest (Harbour Guidance Pty Ltd)
  • L.L.Bean
  • Lacoste (Maus Freres)
  • Li-Ning
  • Marks & Spencer
  • Mayor
  • Muji (Ryohin Keikaku Co., Ltd.)
  • Nike
  • Patagonia
  • Polo Ralph Lauren (Ralph Lauren Corporation)
  • Puma
  • Skechers
  • Summit Resource International (Caterpillar)
  • Target Australia (Wesfarmers)
  • Tommy Hilfiger (PVH)
  • Uniqlo (Fast Retailing)
  • Victoria’s Secret (L Brands)
  • Woolworths (Woolworth Corporation, LLC.)
  • Zara (Inditex)
  • Zegna

 

 

For immediate release: August 31st, 2020

Contact: Nazly Sobhi Damasio, nazly@globallaborjustice.org

Human Rights Groups Call on US for Regional Ban on Imports from China Made with Uyghur Forced Labor

Groups file petition with Customs and Border Patrol for a regional Withold Release Order on cotton products from the Xinjiang Region

Today a group of human rights, labor and investor organizations, filed a formal petition with U.S. Customs and Border Patrol (CBP), urging it to issue a regional withhold release order (WRO) on all cotton-made goods linked to the Xinjiang region of China based on evidence of widespread forced labor. Under U.S. law 19 U.S.C. §1307 it is illegal for the United States to allow entry of goods, “produced, or manufactured wholly or in part in any foreign country by convict labor or/and forced labor or/and indentured labor.”

Credible reports and widespread media coverage have thoroughly documented that global garment supply chains are tainted by forced labor and systematic human rights abuses against the ethnic Muslim populations in China’s Xinjiang region. Abuses include sterilization, violence, forced labor and imprisonment of Uyghur and Turkmenic peoples. United States Speaker of the House, Nancy Pelosi, recently said: “Beijing’s barbarous actions targeting the Uyghur people are an outrage to the collective conscious of the world.” And just last month, over 200 human and labor rights and investor organizations launched a campaign, End Uyghur Forced Labor, calling on global corporations to divest from the region.

“It is time for concrete action to bring enforcement in line with reality. The large-scale forced-labor program is a core part of the government’s plan for control and surveillance of Uyghurs. It is a deliberate policy carried out in every corner of the Uyghur homeland,” said Omer Kanat, Executive Director, Uyghur Human Rights Project.

“Greedy for profit, major brands have put dollars over human rights. The Tariff Act was designed for cases like this to block goods- in this case brand name clothes—  from being sold to U.S. consumers making them complicit in gross abuses against the Uyghur people.” said Jennifer (JJ) Rosenbaum, Executive Director of Global Labor Justice- International Labor Rights Forum. “Corporate Social Responsibility efforts have again failed.  A regional WRO creates the necessary market consequences for the fast fashion brands who are profiting from forced labor.”

Earlier this summer, CBP issued four WROs against certain products from the Xinjiang region, but nothing sufficiently sweeping to dissuade the government of China from continuing its persecution of the Uyghur people, or to discourage major garment brands from importing cotton goods linked to forced labor and selling them to US consumers. Industry groups have repeatedly requested clear guidance from the US government and a regional WRO would provide it. There is precedent for such a blanket order.  In 2018, the CBP issued a WRO on all cotton and cotton made goods originating in Turkmenistan because of the country’s state-sponsored program of forced labor in the cotton sector.

“The same threshold is clearly met in Xinjiang given the scale and severity of state-sponsored forced labor and other abuses targeting Uyghurs and other Muslim and Turkic peoples,” said David Schilling, Sr Program Director for the Interfaith Center on Corporate Responsibility and the Investor Alliance for Human Rights.

At the same time, the UK-based Global Legal Action Network (GLAN), along with the World Uyghur Congress, is filing a companion petition with CBP based on a similar complaint filed with UK authorities earlier this year alleging widespread prison labor. UK law prohibits the import of prison labor-made goods.

Read the full petition attached.

 

Petitioners are:

AFL-CIO

Corporate Accountability Lab

Freedom United

Global Labor Justice – International Labor Rights Forum

Human Trafficking Legal Center

Interfaith Center on Corporate Responsibility

Investor Alliance for Human Rights

Uyghur American Association

Uyghur Human Rights Project

World Uyghur Congress

NGOs Applaud US Customs and Border Protection’s Ban on Palm Oil Imports from FGV Holdings Berhad (FGV) But Warn of Potential for Failed Enforcement

Palm oil supplier to major brands including Procter & Gamble, Nestle, Mondelez, and Colgate-Palmolive sanctioned for use of forced labor

Washington, D.C.— On September 30th, US Customs and Border (CBP) announced a ban on palm oil imported from FGV Holdings Berhad (FGV) — one of Malaysia’s largest palm oil companies and a joint venture partner and major palm oil supplier to Procter & Gamble — due to its use of forced labor.

The ban, officially known as a withhold release order (WRO), was issued in response to a Tariff Act complaint filed over a year ago by Global Labor JusticeInternational Labor Rights Forum (GLJ – ILRF), Rainforest Action Network and SumofUs. According to 19 U.S.C. §1307 imports produced by forced labor are to be banned from the US.

The three co-petitioners and their campaign partner Freedom United applaud the decision by the CBP but warn that FGV has a history of attempting to exploit loopholes rather than clean up the labor issues on its palm oil plantations.

“This ban on FGV’s palm oil is the first step in holding the corporation accountable and pushing them to clean up their operations and supply chains. Due to the history of inaccurate reporting and lack of transparency with FGV, we urge CBP to consult with us as petitioners in the enforcement of the WRO prior to taking any steps to revoke it,” said Esmeralda López, Legal and Policy Director of Global Labor Justice – International Labor Rights Forum (GLJ – IRLF). ”Being a part of the enforcement process is essential in making sure migrant workers in Malaysia have the rights they deserve while also preventing consumers from funding forced labor when buying food, cosmetics and soaps. We look forward to working together to eradicate all practices that cause environmental destruction and make workers vulnerable to forced labor.”

“This ban is an important step in galvanizing labor reforms and supports consumer expectations that it is not acceptable for goods made with palm oil to be tainted by forced labor and the exploitation of migrant workers,” said Joanna Ewart-James, Executive Director of Freedom United. “The ban should not be lifted based on FGV’s promises to change — we need concrete proof and independent verification that workers’ rights are being upheld and that conditions that put them at risk of forced labor have been rectified.”

“Procter & Gamble and a long list of well-known brands and agribusiness companies have been knowingly profiting from FGV’s forced labor practices for years,” said Robin Averbeck, Forest Program Director for Rainforest Action Network. “It’s abhorrent that palm oil workers have continued to live in forced labor conditions simply so these companies can make increasing profits by paying illegally low prices for palm oil. For all these years these companies have refused to pay for remediation or publicly cut ties with FGV, so now the U.S. government has acted for them. Procter & Gamble and other brands must stop paying lip service to human rights and address forced labor and other labor abuses once and for all.”

“This ban on FGV’s palm oil is a strong reminder that no company, however big and powerful it may be, is above the law,” said Fatah Sadaoui, Campaigns Manager at SumOfUs. “Close to 300,000 people have taken action to hold Procter & Gamble, FGV, and other global brands accountable and express their solidarity with abused workers, victims of FGV and Procter & Gamble’s reckless greed. The message to FGV and Procter & Gamble, and other palm oil buyers is clearer than ever: the world is watching, it’s time to do the right thing and put people before profit.”

In response to the CBP ban, FGV can either re-export the goods to a third country, or provide “satisfactory evidence” to CBP that the goods in question were not produced with forced labor. The NGOs are concerned that the WRO may be lifted without being consulted because of ongoing issues with FGV’s transparency and independent verification of progress, which were explained in an August 17, 2020 letter to CBP.

FGV has a history of inaccurate reporting. For example, FGV reported on November 28th, 2018 and on June 29, 2019 that it had fully resolved labor issues. However, six months later, the Roundtable on Sustainable Palm Oil (RSPO) resuspended certification of FGV’s sustainable palm oil production because their audits found that payment and work conditions at the Sawit Serting mill were not aligned with domestic labor laws, including that FGV had failed to prevent migrant workers from paying exploitative recruitment fees and that workers were not adequately informed of their working conditions. While FGV has created an action plan to be monitored by the Fair Labor Association, there has not been any public reporting to date.

A campaign petition organized by Freedom United has been signed by more than 125,000 consumers around the world, urging CBP to issue a WRO against FGV palm oil. Meanwhile, more than 160,000 consumers organized by SumOfUs have called on Procter & Gamble, FGV’s joint venture partner and major customer, to address the ongoing forced labor issues on FGV’s plantations.

Rights Groups, Unions and Companies Urge EU to Make Labor Rights a Precondition of Resuming Thai Trade Negotiations

(Bangkok, October 28, 2020) – A group of 45 organizations composed of NGOs, trade unions, companies, and multi-stakeholder initiatives sent a letter today to Valdis Dombrovkis, Executive Vice President of the European Commission, urging the European Union to require labor reform in Thailand as a precondition to the resumption of trade negotiations with the Government of Thailand.

EU-Thai trade negotiations began in 2013 but were suspended because of Thailand’s May 2014 military coup. Since elections in March 2019, and the ascension of former coup leader Gen. Prayut Chan-ocha as Prime Minister, the EU has indicated that it sees the end of Thailand’s formal military government as an opportunity for re-engagement on trade with Bangkok. In 2019, the EU and the Thai government began preparations for a possible resumption of the EU-Thai free trade negotiations. The EU has pledged to place respect for human rights at the core of its trade policy. Recent events in September and October 2020 to crack down on peaceful protesters in Bangkok raise further concerns the EU must take into serious consideration.

The signatories emphasized in their letter that Thailand’s weak labor laws fall far short of international standards and the government has a poor track record in both preventing and countering labor rights abuses such as forced labor, discrimination against migrant workers, and violations of freedom of association. Such failures pose serious risks for buyers of goods and products from Thailand who are determined to ensure compliance with requirements to respect human rights throughout their global supply chains.

“Blatantly discriminatory provisions of law that bar migrant workers from forming unions and bargaining collectively because of their lack of Thai nationality are feudal, rights-abusing provisions that have no place in a modern economy like Thailand,” said Phil Robertson, Deputy Asia Director of Human Rights Watch. “Before it does deals, the EU needs to be a force to help Thailand reform its labor sector to comply with international labor rights standards.”

The letter calls for the European Union to establish a clearly defined, measurable and time-bound roadmap for Thailand to follow before trade negotiations can be restarted. In particular, it calls for this roadmap to include ratification of ILO Conventions 87 and 98, covering freedom of association and collective bargaining rights, followed by the passage of amendments to national labor laws to bring them into compliance with these core ILO conventions.

“For more than 20 years, the ILO and organizations concerned with business and human rights have repeatedly made recommendations to the Thai government regarding the ongoing denial of workers’ fundamental rights to freedom of association, collective bargaining and freedom of expression. The Thai government has made many promises to ratify ILO conventions and to undertake necessary labor law reform, yet has failed to do so. No further trade benefits should be afforded without reforms being made,” said Esmeralda Lopez, Legal and Policy Director of Global Labor Justice-International Labor Rights Forum (GLJ-ILRF).

“For the global implementation of the UN Guiding Principles, it is particularly important that the strengthening of workers’ rights and appropriate standards for employment practices become an integral part of trade agreements. Human rights and sustainability should already be firmly anchored in these agreements,” said Erik Hollman, Director CR/QA International of ALDI Nord, a signatory of the letter.

______

This initiative was led by the Seafood Working Group (SWG) in collaboration with Finnwatch. The SWG is a global coalition of labor, human rights and environmental organizations coordinating to end forced labor in the seafood industry, convened by Global Labor Justice – International Labor Rights Forum (GLJ-ILRF).

GLJ-ILRF Files Amicus Brief on the Devastating Impacts of President Trump’s Latest Immigration Ban on Migrant Workers and their Families

GLJ-ILRF files amicus brief to protect the rights of migrant workers and their families and ensure the United States adopts immigration policies that are consistent with international human rights standards. 

Today, Global Labor JusticeInternational Labor Rights Forum (GLJ-ILRF) filed a brief in Gomez v. Trump, No. 20-05292 (U.S.D.C.) highlighting the devastating human and labor rights impact on migrant workers and their families of President Trump’s June 22, 2020 proclamation banning the entry of migrant workers. The Trump administration estimates that this ban will block nearly 525,000 migrant workers and their families from entering the US. Research shows that at least 1.42 million temporary foreign workers live and work annually in the U.S. across visa categories, sectors, and wage levels.

The amicus (friend of the court) brief highlights the U.S.’ international commitments that require it to ensure access to safe channels of migration and to protect migrant’s rights to due process and family integrity. But this policy separated migrant workers who had established their personal and professional lives in the U.S., from their families, including U.S. born children, without notice or minimal due process protections. As a result, these migrant workers, who had relied on U.S. immigration policies and invested significant time and resources into obtaining a work visa, are being pushed closer to poverty under internationally recognized standards of social, economic, and cultural rights.  

The U.S.’s failure to conduct the appropriate human rights due diligence before issuing the ban and its failure to respond to human rights violations when they arose is also highlighted by the amicus (friend of the court) brief. The amicus brief also includes examples of workers and their families in India and Colombia that have been harmed by the ban.  

“Human rights law and international labor standards must guide national action on labor migration programs. The Trump Administration’s failure to conduct human and labor rights due diligence before issuing the Covid Related Visa Ban left migrant workers without work, in debt recruitment fees, and in some cases separated from family,” said Jennifer (JJ) Rosenbaum, Executive Director of GLJILRF.  “The U.S. should establish labor migration programs that ensure decent work and just migration and be consistent even in times of uncertainty. This visa ban is another example of xenophobic action disguised by false claims of health, security and economic nationalism. Trump’s rhetoric and policy are backwards–protecting the working conditions, wages, and freedom of association of all workers across linked labor markets is how we avoid a race to the bottom where all workers lose.”

GLJ-ILRF is represented in the filing of the amicus brief by the International Human Rights Law Clinic, UC Berkeley, School of Law including Professor Roxanna Altholz and Clinical Teaching Fellow Astha Sharma Pokharel and law students Chelsea Muir, Ana Urgiles, and Veronica Stoever. “In just one of its latest attempts to fearmonger, further entrench xenophobia, and close down borders, the Trump Administration is exploiting the COVID-19 pandemic to ban migrant workers from the United States. But the United States’ international obligations do not permit such a cruel and reckless policy,” said Sharma Pokharel. “The Administration’s behavior jeopardizes workers’ ability to migrate safely, and violates their right to due process and family integrity. These international human rights protections must constrain the Administration’s actions.” 

The amicus brief supports the complaint filed by Justice Action Center (JAC) along with the American Immigration Lawyers’ Association, Innovation Law Lab, and Mayer Brown (pro bono) represent the workers, unions, employers and organizations who collectively joined in the first lawsuit challenging the entirety of Trump’s June 22, 2020 COVID immigration ban.  

The complaint alleged that the June Proclamation, which effectively eliminated most of the family- and employment-based immigrant visa categories, the diversity visa program, and the H-1B, H-2B, J, and L nonimmigrant visa programs, is unlawful and unconstitutional., enables the President to continue these entry bans thereafter as long as he deems them “necessary,” and is irrational, undermining its asserted goals of protecting U.S. workers and aiding the country’s economic recovery during and after the COVID-19 pandemic.

While certain aspects of the ban, specifically the ban on the diversity visa program, have been struck down by the courts, the provisions affecting temporary migrant workers remain in place.  

For more information about GLJ-ILRF’s work on labor migration, please see here

######

 

Global Labor Justice – International Labor Rights Forum (GLJ – ILRF) is a newly merged organization bringing strategic capacity to cross-sectoral work on global value chains and labor migration corridors. GLJ-ILRF holds global corporations accountable for labor rights violations in their supply chains, advances policies and laws that protect decent work and just migration, and strengthens freedom of association, new forms of bargaining, and worker organizations.

GLJ-ILRF Statement on Gabriel Boric’s Presidential Victory in Chile

“In what can only be seen as another historic victory for working people, youth, women and migrants in Chile, Gabriel Boric, a former leader of the student movement and face of a new prorgressive coalition won a decisive election on December 19. For years Chile has been going through a process of social, cultural and political transformation away from the Neoliberal model imposed by the Pinochet dictatorship, which generated one of the most unequal societies in the world. Chileans have been confronting and rising up against this system with mass mobilizations by the student, pensioneer and feminist movements. The massive protests of 2019 culminated in an agreement to hold elections for a Constitutional Convention. The convention was not only democratically elected for the first time in Chilean history, but it was also the first of its kind anywhere in the world composed of 50% women. The writing of the new constitution is mandated to conclude in 2022 with a referendum. 

Gabriel Boric’s victory thus presents significant reassurance that the constitutional process will continue unimpeded, which entails a high probability that labor rights will be enshrined in the magna carta. Furthermore, it creates enormous and unparalleled opportunities for organizing and power-building for social movements and labor unions in the short to mid-term. Combined, the constitutional process and the pro-labor policies of the Boric administration have the potential to create an environment that is extraordinarily conducive for the development of transformative organizing projects. It is fair to say there has never been a time in which Chilean workers had a better chance to drastically change their working conditions for years to come.

Strengthening organizations on the ground that are at the forefront of this struggle and supporting the constitutional process continues to be a priority for GLJ-ILRF, as we believe it is only through organized people power that long-standing and deep labor justice can be won and sustained. We are proud, committed and excited to collaborate with our partners in Chile as they continue their hard and painstaking efforts of transitioning away from neoliberalism into a rights-based society of justice and dignity for working people.

######

 

Global Labor Justice – International Labor Rights Forum (GLJ – ILRF) is a newly merged organization bringing strategic capacity to cross-sectoral work on global value chains and labor migration corridors. GLJ-ILRF holds global corporations accountable for labor rights violations in their supply chains, advances policies and laws that protect decent work and just migration, and strengthens freedom of association, new forms of bargaining, and worker organizations.

February 22, 2022

Organizations urge U.S. to block imports of fishing nets from Thai companies over evidence of forced prison labor

WASHINGTON – Global Labor Justice – International Labor Rights Forum (GLJ-ILRF) and partner organizations in the Seafood Working Group (SWG) are calling on the Biden Administration to ensure U.S. companies do not import fishing nets made by Thai companies that use forced prison labor.

In a petition submitted to the U.S. government, the organizations say that two Thai companies – Khon Kaen Fishing Net Factory Co., Ltd. (KKF) and Dechapanich Fishing Net Factory Ltd. (Dechapanich) – have made fishing nets under exploitative conditions in Thai prisons. They are calling on the U.S. to investigate and block these companies from selling nets to U.S. corporations.

The groups submitted the petition following an expose by Thai journalist Nanchanok Wongsamuth on the working conditions in Thai prisons, which use inmates to fulfill high-value contracts with Thai companies. Prisoners said that they and hundreds of other inmates were forced to make nets for less than Thai minimum wage if they were paid at all. Prisoners also said they had no protective gear, sustained painful blisters and cuts as they were pushed to meet quotas and were beaten or tortured if they refused to work.

Seafood giant Trident Seafoods, as well as Calusa Trading Co., H. Christiansen Co. (Duluth Nets), and Gramter International USA have purchased fishing nets from KKF, and Fitech International Inc. has bought Dechapanich fishing nets, according to records in an international trade database.

The SWG is calling on Thai and U.S. seafood companies to commit to responsible sourcing and transparency in their supply chains. The global fishing industry is rife with abuse and Thai and international labor rights groups will continue to use all means at their disposal to end forced labor and raise standards for all workers in the industry.

“This is just one of many examples of how multinational corporations scour the globe to source the lowest-priced products, but absolve themselves of responsibility for the human rights abuses their race to the bottom engenders. We’re calling on U.S. companies to ensure that their suppliers respect workers’ rights and for the U.S. government to ban the import of these nets and all products found to be made with forced prison labor or forced labor of any kind. No worker – including prisoners – should be subjected to forced labor,” said Jennifer (JJ) Rosenbaum, Executive Director of GLJ-ILRF.

Thai and international civil society organizations have put together recommendations to the Government of Thailand, the Thai fishing net companies, and U.S. buyers to address abusive working conditions in prisons and to end forced labor in global supply chains.

Background on Thai fishing net production: 

According to interviews with several former prisoners who made fishing nets for KKF, Dechapanich, and other companies, and who witnessed hundreds of other prisoners make nets inside the prison and at company factories, prisoners were required to undertake the work without choice. They were paid a fraction of the minimum wage or nothing at all, performed the work in overcrowded facilities, and sustained painful blisters and cuts from the sharp fibers due to lack of protective gear and being pushed to fill unreasonable quotas.

Those who were unable to meet high production quotas or refused to undertake work faced various forms of physical punishment and torture. One former prisoner explained, “For some prisoners who were more stubborn about doing the work, they were forced to lie down on the hot concrete road, in the sun, without a shirt and had to roll back and forth. Some were also beaten by batons. They had either refused to work at all or couldn’t meet the quota [for fishing nets].” Some prisoners had to go to the hospital outside of the prison because they suffered serious injuries, such as a broken arm or leg.

Prison officials also used the threat of delayed release to compel prisoners to work and ​​repeatedly informed prisoners that they have no rights and that there is no use in filing a complaint. A different former prisoner said, “There was no agreement or contract about wages between the prisoners and the prison. They didn’t explain anything. We had to learn from fellow prisoners. You have to understand this was a ‘twilight land’. They did not look at you as a human being.” The testimonies provide strong evidence of forced labor per U.S. law and the International Labor Organization (ILO)’s indicators of forced labor.

Thailand has a long history of labor exploitation in its prison system, which human rights organizations and the media have reported on in recent years, including the prevalence of punishment and disciplinary measures used against prisoners that could amount to torture. The Thai government has continued to try to hire prisoners in order to fill labor shortages in recent years. This has included a failed policy proposal by the Ministry of Labor in 2015 to recruit prisoners to work on Thai fishing vessels, which are widely known for their rampant human rights abuses. More recently, in 2021, Thailand’s Minister of Justice proposed building industrial estates where companies can hire prisoners to work in seafood processing factories to fill labor shortages arising from the COVID-19 pandemic and to facilitate prison decongestion.

Thailand has struggled to eradicate forced labor from its highly profitable commercial seafood industry. In 2021, Thailand was downgraded to ‘Tier 2 Watch List’ in the U.S. State Department’s annual Trafficking in Persons (TIP) Report for ongoing forced labor of migrant workers particularly in the fishing sector. Thai seafood companies and U.S. buyers, too, have developed numerous initiatives to end forced labor in the Thai seafood industry, yet abuses are reportedly ongoing.

###

GLJILRF is a newly merged organization that brings strategic capacity to cross-sectoral work on global value chains and labor migration corridors.

The Seafood Working Group (SWG) is a global coalition of human rights, labor and environmental organizations that work together to develop and advocate for effective government policies and industry actions to end the related problems of labor exploitation, illegal fishing and overfishing in the international seafood trade.

Recommendations 

The following recommendations to the Government of Thailand, the Thai fishing net companies, and U.S. buyers have been developed by Thai and international civil society organizations with extensive expertise working to address forced labor in global supply chains.

To the Government of Thailand:

  1. Ensure working conditions in all prisons are consistent with the U.N. Standard Minimum Rules for the Treatment of Prisoners (the Nelson Mandela Rules) and the U.N. Rules for the Treatment of Women Prisoners and Non-custodial Measures for Women Offenders (the Bangkok Rules). In particular, the Nelson Mandela Rules state “there shall be a system of equitable remuneration of the work of prisoners,” and “prison labor must not be of an afflictive nature.”
  2. Comply with the U.N. Guiding Principles on Business and Human Rights, particularly with regard to the state duty to protect human rights and ensure access to remedy through judicial, administrative, and legislative means.
  3. Enforce the “Ministerial Regulation Calculation of monetary income and the payment of reward for inmates where work carried out generates income that can be translated to monetary value B.E. 2563 (2020),” which prescribes for prisoners to receive 70% of the profits from the work they are assigned.
  4. Halt all plans to use prisoners in industrial zones and similar plans to use prisoners to fill labor shortages.
  5. Provide instruction and training to prison officials to end the use of physical violence to force prisoners to work or to meet unreasonable production quotas. As per the Nelson Mandela Rules, “in no circumstances may restrictions or disciplinary sanctions amount to torture or other cruel, inhuman or degrading treatment or punishment. The following practices, in particular, shall be prohibited: (a) Indefinite solitary confinement; (b) Prolonged solitary confinement; (c) Placement of a prisoner in a dark or constantly lit cell; (d) Corporal punishment or the reduction of a prisoner’s diet or drinking water; (e) Collective punishment.”
  6. Conduct regular inspections of prisons and investigate all allegations of human rights violations related to prison labor, then publicly report on the findings and adequately compensate victims of abuses.
  7. Allow independent inspection bodies, including the National Human Rights Commission of Thailand (NHRCT) and the Ombudsman, unfettered access to all prisons, in line with commitments made by Thailand during its second Universal Periodic Review.
  8. Allow non-governmental organizations with a relevant mandate to conduct visits to places of detention, interview inmates, and assess conditions without undue hindrance.                                                                

To the Thai fishing nets companies – KKF and Dechapanich:

  1. Ensure that working conditions in your company’s operations and in your supply chains and business relationships are in accordance with Thai law, international human rights law, and international labor standards.
  2. Comply with the U.N. Guiding Principles on Business and Human Rights by undertaking human rights due diligence in all workplaces still under contract with your company or future contracts that are being negotiated. This includes assessing actual or potential abuses, ceasing activities that contribute to abuses, publicizing due diligence policies and activities, and providing effective remedy for any labor violations found.
  3. Cooperate with U.S. buyers to provide remedy for former prisoners who produced fishing nets under exploitative conditions while under contract with your company. In particular, provide compensation for unpaid wages.
  4. Commit to public disclosure of supply chain information in order to ensure greater transparency in supply chains and support frontline organizations in identifying and reporting labor exploitation earlier on.

To the U.S. buyers – Calusa Trading Co., Gramter International, Trident Seafoods, H. Christiansen Co., and Fitec International U.S.:

  1. Comply with the U.N. Guiding Principles on Business and Human Rights by undertaking human rights due diligence throughout entire supply chains and in all workplaces still under contract with your company or future contracts that are being negotiated. This includes assessing actual or potential abuses, ceasing activities that contribute to abuses, publicizing due diligence policies and activities, and providing effective remedy for any labor violations found.
  2. Cooperate with KKF and Dechapanich to provide remedy to former prisoners who produced fishing nets under exploitative conditions while under contract with your company. In particular, provide compensation for unpaid wages.
  3. Commit to public disclosure of supply chain information in order to ensure greater transparency in supply chains and support frontline organizations in identifying and reporting labor exploitation earlier on.
  4. Proactively support implementation of the U.S. Seafood Import Monitoring Program (SIMP) to ensure greater transparency in global supply chains and to prevent forced labor-sourced goods from entering the U.S. market.

_______

###

22 กุมภาพันธ์ 2565

องค์กรต่าง ๆ เรียกร้องให้รัฐบาลสหรัฐ ฯ ระงับการนำเข้าแหอวนจากบริษัทไทย เนื่องจากหลักฐานบ่งชี้ถึงการบังคับใช้แรงงานในเรือนจำ

กรุงวอชิงตัน ดี.ซี.องค์กร Global Labor Justice – International Labor Rights Forum (GLJ-ILRF) และองค์กรภาคีที่เป็นสมาชิกคณะทำงานด้านอาหารทะเล (Seafood Working Group: SWG) เรียกร้องให้รัฐบาลของนายไบเดนรับประกันว่า บริษัทสัญชาติสหรัฐอเมริกาเลิกนำเข้าแหอวนที่ผลิตโดยบริษัทสัญชาติไทยที่บังคับใช้แรงงานผู้ต้องขัง

องค์กรดังกล่าวได้ยื่นจดหมายต่อรัฐบาลสหรัฐอเมริกา โดยระบุว่า บริษัทไทยจำนวนสองบริษัท ได้แก่ บริษัท ขอนแก่นแหอวน จำกัด และบริษัท โรงงานทออวนเดชาพานิช จำกัด มีการใช้แรงงานในเรือนจำไทยโดยใช้เงื่อนไขที่แสวงหาผลประโยชน์จากแรงงาน องค์กรเหล่านี้เรียกร้องให้ประเทศสหรัฐอเมริกาดำเนินการสืบสวนและป้องกันไม่ให้บริษัทดังกล่าวขายแหอวนให้แก่บริษัทสหรัฐอเมริกา

กลุ่มองค์กรดังกล่าวได้ยื่นจดหมายหลังจากนางสาวนันท์ชนก วงษ์สมุทร นักข่าวชาวไทย เปิดเผยสภาพการทำงานในเรือนจำไทย ซึ่งใช้ผู้ต้องขังเป็นส่วนหนึ่งในการทำสัญญามูลค่าสูงกับบริษัทไทย ผู้ต้องขังกล่าวว่า ตนและเพื่อนผู้ต้องขังอีกหลายร้อยคนถูกบังคับให้ผลิตแหอวนโดยได้ค่าจ้างน้อยกว่าค่าจ้างขั้นต่ำ หรือแม้แต่ไม่ได้รับค่าจ้างเลย ผู้ต้องขังยังกล่าวว่า บริษัทไม่ได้จัดเตรียมอุปกรณ์ป้องกันความปลอดภัย ทำให้เกิดบาดแผลที่เจ็บปวดอย่างยาวนานจากการบังคับให้ทำยอด หรือหากผู้ต้องขังปฏิเสธทำงานก็จะถูกทุบตีหรือทำโทษอย่างทารุณ

ข้อมูลการค้าระหว่างประเทศระบุว่า บริษัทอาหารทะเลยักษ์ใหญ่อย่างเช่นบริษัท Trident Seafoodsรวมถึง Calusa Trading Co., Christiansen Co. (Duluth Nets) และ Gramter International USAเป็นผู้ซื้อผลิตภัณฑ์แหอวนจากบริษัทขอนแก่นแหอวน ส่วนบริษัท Fitech International Inc. ซื้อสินค้าจากบริษัทเดชาพานิช

SWG เรียกร้องให้บริษัทอาหารทะเลไทยและสหรัฐอเมริกามุ่งมั่นดำเนินนโยบายการจัดหาสินค้าที่มีความรับผิดชอบและสร้างความโปร่งใสในห่วงโซ่อุปทานของตัวเอง อุตสาหกรรมประมงนั้นเต็มไปด้วยการละเมิดสิทธิแรงงาน กลุ่มที่ทำงานส่งเสริมสิทธิแรงงานทั้งในไทยและระหว่างประเทศจะดำเนินการอย่างต่อเนื่องทุกวิถีทางที่ทำได้เพื่อยุติการบังคับใช้แรงงานและยกระดับมาตรฐานสำหรับแรงงานในภาคส่วนดังกล่าวทุกคน

“กรณีนี้เป็นหนึ่งในตัวอย่างที่พบได้มากมายของบรรษัทข้ามชาติในการจัดหาผลิตภัณฑ์ราคาถูกจากทั่วโลก โดยปลดเปลื้องความรับผิดชอบของตนเองในการปกป้องการละเมิดสิทธิมนุษยชนที่เกิดจากการดำเนินธุรกิจของตน พวกเราขอเรียกร้องให้บริษัทสหรัฐอเมริการับประกันว่า ซัพพลายเออร์ของตัวเองเคารพสิทธิของแรงงาน และเรียกร้องให้รัฐบาลสหรัฐอเมริกาห้ามการนำเข้าแหอวนและผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ที่พบว่ามีการบังคับใช้แรงงานผู้ต้องขังหรือการใช้แรงงานบังคับทุกรูปแบบ ไม่ควรมีแรงงานคนใดรวมถึงผู้ต้องขังที่ต้องเผชิญการบังคับใช้แรงงาน” นางสาวเจนนิเฟอร์ (เจเจ) โรเซนบาม ผู้อำนวยการบริหารของ GLJ-ILRF กล่าว

องค์กรภาคประชาสังคมทั้งไทยและระหว่างประเทศได้รวบรวมข้อเสนอแนะสำหรับรัฐบาลไทย บริษัทแหอวนไทย และผู้ซื้อในสหรัฐอเมริกา เพื่อปรับปรุงสภาพการทำงานในเรือนจำและยุติการบังคับใช้แรงงานในห่วงโซ่อุปทานทั่วโลก

 

สถานการณ์การผลิตแหอวนไทย 

การสัมภาษณ์อดีตผู้ต้องขังที่เคยผลิตแหอวนให้แก่บริษัทขอนแก่นแหอวนและเดชาพานิชและบริษัทอื่น ๆ และเคยพบเห็นผู้ต้องขังอื่น ๆ นับร้อยคนทำงานถักเย็บแหอวนภายในเรือนจำและที่โรงงานของบริษัทชี้ให้เห็นว่า ผู้ต้องขังถูกบังคับให้ทำงานโดยไม่มีทางเลือกโดยได้รับค่าจ้างเพียงเสี้ยวหนึ่งของค่าจ้างขั้นต่ำตามกฎหมายหรือแม้แต่ไม่ได้รับค่าจ้างเลย ต้องทำงานในสถานที่แออัด และได้รับบาดแผลจากเส้นใยถักอวนเนื่องจากขาดอุปกรณ์ป้องกันความปลอดภัยและถูกกดดันให้ทำยอดอย่างไม่สมเหตุสมผล

ผู้ที่ไม่สามารถทำงานตามยอดอันไม่สมเหตุสมผลนี้หรือปฏิเสธการทำงานจะต้องเผชิญกับการทำโทษในรูปแบบต่าง ๆ อดีตผู้ต้องขังรายหนึ่งรายงานว่า “ผู้ต้องขังบางคนที่ดื้อไม่ยอมทำงานจะถูกทำโทษให้ถอดเสื้อนอนกลิ้งบนพื้นคอนกรีตร้อน ๆ กลางแดดไปมา บางคนก็ถูกตีด้วยกระบอง ซึ่งอาจจะเกิดจากการปฏิเสธทำงานหรือไม่สามารถทำตามยอด [ถักอวน] ได้” ผู้ต้องขังบางรายต้องถูกนำไปรักษาที่โรงพยาบาลนอกเรือนจำเนื่องจากได้รับบาดเจ็บสาหัส เช่น แขนหรือขาหัก

เจ้าหน้าที่เรือนจำยังใช้การข่มขู่ว่าจะยืดระยะต้องโทษเพื่อบังคับให้ผู้ต้องขังทำงาน และย้ำแก่ผู้ต้องขังซ้ำ ๆ ว่า พวกเขาไม่มีสิทธิใด ๆ และการยื่นเรื่องร้องเรียนนั้นไม่มีประโยชน์ อดีตผู้ต้องขังอีกรายกล่าวว่า “[เรือนจำ] ไม่มีการทำข้อตกลงหรือสัญญาที่ระบุรายละเอียดค่าจ้างกับผู้ต้องขัง พวกเขาไม่ได้อธิบายอะไรเลย เราทราบรายละเอียดจากเพื่อนผู้ต้องขังคนอื่น คุณต้องเข้าใจว่านี่คือ “ดินแดนสนธยา” เขาไม่ได้มองคุณเป็นมนุษย์” การสัมภาษณ์ให้หลักฐานการบังคับใช้แรงงานที่สำคัญตามกฎหมายของประเทศสหรัฐอเมริกาและตัวชี้วัดการบังคับใช้แรงงานขององค์การแรงงานระหว่างประเทศ (ILO)

ประเทศไทยมีประวัติการแสวงหาผลประโยชน์จากแรงงานในระบบเรือนจำมาเป็นระยะเวลานาน ดังที่องค์กรสิทธิมนุษยชนและสื่อได้รายงานในปีที่ผ่านมา เช่น การใช้การลงโทษและมาตรการทางวินัยต่อผู้ต้องขังอย่างกว้างขวางที่อาจถึงขั้นเป็นการทารุณกรรม รัฐบาลไทยยังคงจ้างแรงงานผู้ต้องขังเพื่ออุดภาวะขาดแคลนแรงงานในประเทศที่เกิดขึ้น อย่างเช่นการเสนอนโยบายโดยกระทรวงแรงงานในปี 2558 เกี่ยวกับการจ้างผู้ต้องขังในการทำงานบนเรือประมง ซึ่งเป็นภาคส่วนที่ทราบกันดีว่ามีการละเมิดสิทธิแรงงานมาก เมื่อเร็ว ๆ นี้ในปี 2564 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมเสนอให้สร้างนิคมอุตสาหกรรมที่บริษัทสามารถจ้างผู้ต้องขังให้มาทำงานในโรงงานแปรรูปอาหารทะเลเพื่อบรรเทาภาวะขาดแคลนแรงงานเนื่องจากการแพร่ระบาดของโรคโควิด 19 และลดความแออัดในเรือนจำ

ประเทศไทยประสบความยากลำบากในการขจัดการบังคับใช้แรงงานในอุตสาหกรรมอาหารทะเลซึ่งสามารถทำกำไรมหาศาล ในปี 2564 กระทรวงต่างประเทศของสหรัฐอเมริกาได้ลดอันดับประเทศไทยเป็น “Tier 2 Watch List” ตามรายงานสถานการณ์การค้ามนุษย์ (Trafficking in Persons Report: TIP Report) เนื่องจากสถานการณ์การบังคับใช้แรงงานข้ามชาติ โดยเฉพาะในภาคประมง แม้ว่าบริษัทอาหารทะเลไทยและผู้ซื้อชาวสหรัฐอเมริกาจะได้พัฒนาความคิดริเริ่มต่าง ๆ ขึ้นมาเพื่อขจัดการใช้แรงงานบังคับในอุตสาหกรรมอาหารทะเลไทย แต่เรายังคงได้รับรายงานเกี่ยวกับการละเมิดสิทธิอย่างต่อเนื่อง

GLJILRF เป็นองค์กรที่รวมตัวกันใหม่และทำงานเพื่อเพิ่มศักยภาพเชิงยุทธศาสตร์ข้ามภาคส่วนในห่วงโซ่มูลค่าโลกและในพื้นที่แนวเชื่อมระหว่างประเทศของการอพยพย้ายถิ่นของแรงงาน

คณะทำงานด้านอาหารทะเล (Seafood Working Group: SWG) เป็นเครือข่ายระดับโลกขององค์กรสิทธิมนุษยชน แรงงาน และสิ่งแวดล้อม ที่ทำงานร่วมกันเพื่อพัฒนาและรณรงค์สนับสนุนนโยบายของรัฐบาลที่มีประสิทธิภาพและการดำเนินการในระดับอุตสาหกรรม เพื่อหยุดปัญหาที่เกี่ยวเนื่องจากการแสวงหาผลประโยชน์จากแรงงาน การประมงผิดกฎหมาย และการประมงเกินขีดจำกัดในการค้าอาหารทะเลระหว่างประเทศ

 

###

 

ข้อเสนอแนะ

ข้อเสนอแนะต่อรัฐบาลไทย บริษัทแหอวนไทย และผู้ซื้อในประเทศสหรัฐอเมริกาต่อไปนี้ถูกพัฒนาโดยองค์กรภาคประชาสังคมไทยและระหว่างประเทศที่มีความเชี่ยวชาญในประเด็นการบังคับใช้แรงงานในห่วงโซ่อุปทานระดับโลก

สำหรับรัฐบาลประเทศไทย

  1. รับประกันว่า สภาพการทำงานของผู้ต้องขังเป็นไปตามข้อกำหนดมาตรฐานขั้นต่ำของสหประชาชาติสำหรับการปฏิบัติต่อผู้ต้องขัง หรือข้อกำหนดเนลสันแมนเดลลา และข้อกำหนดสหประชาชาติว่าด้วยการปฏิบัติต่อผู้ต้องขังหญิงและมาตรการที่มิใช่การคุมขังสำหรับผู้กระทำผิดหญิง หรือข้อกำหนดกรุงเทพ โดยเฉพาะข้อกำหนดเนลสันแมนเดลลาที่ระบุว่า “จัดให้มีระบบจ่ยค่าตอบแทนในการทำงานของผู้ต้องขังอย่างเท่าเทียมและเป็นธรรม” และ “การใช้แรงงานในเรือนจำต้องไม่ก่อให้เกิดความเจ็บปวด”
  2. ปฏิบัติตามหลักการชี้แนะแห่งสหประชาชาติว่าด้วยธุรกิจกับสิทธิมนุษยชน โดยเฉพาะที่เกี่ยวกับหน้าที่ของรัฐในการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนและรับประกันการเข้าถึงการเยียวยาด้วยวิธีในกระบวนการทางตุลาการ การปกครอง และนิติบัญญัติ
  3. บังคับใช้ “กฎกระทรวงว่าด้วยการคำนวณรายได้เป็นราคาเงินและการจ่ายเงินรางวัลให้แก่ผู้ต้องขัง ซึ่งการงานที่ได้ทำนั้นก่อให้เกิดรายได้ซึ่งคำนวณเป็นราคาเงินได้ พ.ศ. ๒๕๖๓” ซึ่งกำหนดให้ผู้ต้องขังได้รับเงินเป็นจำนวนร้อยละ 70 ของกำไรทั้งหมดจากงานที่ทำ
  4. หยุดแผนทั้งหมดในการจ้างงานผู้ต้องขังในนิคมอุตสาหกรรม รวมถึงแผนในลักษณะเดียวกันอื่น ๆ ในการจ้างงานผู้ต้องขังเพื่อบรรเทาภาวะการขาดแคลนแรงงาน
  5. ให้คำแนะนำและการฝึกอบรมแก่เจ้าหน้าที่เรือนจำเพื่อหยุดการใช้ความรุนแรงทางกายภาพในการบังคับผู้ต้องขังให้ทำงานหรือทำยอดอันไม่สมเหตุสมผล ข้อกำหนดเนลสันแมนเดลลาระบุว่า “ไม่ว่าในสถานการณ์ใดๆ จะต้องไม่มีการจำกัดเสรีภาพหรือการลงโทษทางวินัยใด ๆ ถึงขั้นเป็นการทรมานและการปฏิบัติหรือการลงโทษอื่น ๆ ที่โหดร้าย ไร้มนุษยธรรม หรือที่ย่ำยีศักดิ์ศรี โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การปฏิบัติดังต่อไปนี้ต้องถือเป็นข้อห้าม (ก) การขังเดี่ยวโดยไม่มีกำหนดเวลา (ข) การขังเดี่ยวต่อเนื่องกันเป็นเวลานาน (ค) การบังคับให้ผู้ต้องขังอยู่ในห้องมืดหรือมีการเปิดไฟสว่างตลอด (ง) การลงโทษทางกายหรือการตัดทอนอาหารหรือน้ำดื่มของผู้ต้องขัง (จ) การลงโทษแบบกลุ่ม (Collective punishment)”
  6. ดำเนินการตรวจแรงงานอย่างสม่ำเสมอและสืบสวนข้อกล่าวหาการละเมิดสิทธิมนุษยชนที่เกี่ยวกับการใช้แรงงานในเรือนจำทุกกรณี พร้อมตีพิมพ์รายงานข้อค้นพบและให้การชดเชยเหยื่อการละเมิดอย่างเหมาะสม
  7. ให้คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ (กสม.) และผู้ตรวจการแผ่นดินสามารถเข้าถึงผู้ต้องขังทุกคนอย่างอิสระ อย่างสอดคล้องกับความมุ่งมั่นของประเทศไทยที่ให้ไว้ในกระบวนการทบทวนสถานการณ์สิทธิมนุษยชน (Universal Periodic Review) รอบที่ 2
  8. ให้องค์กรพัฒนาเอกชนที่มีหน้าที่รับผิดชอบที่เกี่ยวข้องดำเนินการเยี่ยมเยือนสถานที่กักขัง สัมภาษณ์ผู้ต้องขัง และประเมินสภาพการทำงานโดยปราศจากอุปสรรคที่ไม่เหมาะสม

 

สำหรับบริษัทแหอวนไทย บริษัทขอนแก่นแหอวนและบริษัทเดชาพานิช

  1. รับประกันว่า สภาพการทำงานในกิจการของบริษัทของคุณและในห่วงโซ่อุปทานและความสัมพันธ์ทางธุรกิจของบริษัทสอดคล้องกับกฎหมายประเทศไทย กฎหมายสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ และมาตรฐานแรงงานระหว่างประเทศ
  2. ปฏิบัติตามหลักการชี้แนะแห่งสหประชาชาติว่าด้วยธุรกิจกับสิทธิมนุษยชน โดยดำเนินการตรวจสอบสิทธิมนุษยชนอย่างรอบด้านในสถานประกอบการทุกแห่งที่ยังอยู่ภายใต้สัญญากับบริษัทของคุณ หรือที่กำลังเจรจาสัญญากันอยู่ ซึ่งรวมถึงการประเมินการละเมิดที่เกิดขึ้นหรืออาจเกิดขึ้น หยุดกิจกรรมที่มีส่วนทำให้เกิดการละเมิด เผยแพร่นโยบายและการดำเนินการด้านการตรวจสอบสิทธิมนุษยชนอย่างรอบด้าน และให้การเยียวยาที่มีประสิทธิภาพต่อการละเมิดแรงงานที่พบ
  3. ร่วมมือกับผู้ซื้อในประเทศสหรัฐอเมริกาในการให้การเยียวยาแก่อดีตผู้ต้องขังที่ทำงานถักเย็บแหอวนในสภาพการทำงานที่แสวงหาประโยชน์ภายใต้สัญญาของบริษัทคุณ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในการให้การชดเชยสำหรับค่าจ้างค้างจ่าย
  4. มุ่งมั่นเผยแพร่ข้อมูลเกี่ยวกับห่วงโซ่อุปทานต่อสาธารณะ เพื่อรับประกันความโปร่งใสในห่วงโซ่อุปทานและสนับสนุนองค์กรด่านหน้าในการระบุและรายงานการแสวงหาประโยชน์จากแรงงานตั้งแต่ต้น

 

สำหรับผู้ซื้อในสหรัฐอเมริกา – Calusa Trading Co., Gramter International, Trident Seafoods, H. Christiansen Co., และ Fitec International U.S.

  1. ปฏิบัติตามหลักการชี้แนะแห่งสหประชาชาติว่าด้วยธุรกิจกับสิทธิมนุษยชน โดยดำเนินการตรวจสอบสิทธิมนุษยชนอย่างรอบด้านตลอดห่วงโซ่อุปทานและในสถานประกอบการทั้งหมดที่ยังอยู่ภายใต้สัญญากับบริษัทของคุณหรือสัญญาในอนาคตที่กำลังอยู่ในขั้นตอนเจรจา ซึ่งรวมถึงการประเมินการละเมิดที่เกิดขึ้นหรืออาจเกิดขึ้น หยุดกิจกรรมที่มีส่วนทำให้เกิดการละเมิด เผยแพร่นโยบายและการดำเนินการด้านการตรวจสอบสิทธิมนุษยชนอย่างรอบด้าน และให้การเยียวยาที่มีประสิทธิภาพต่อการละเมิดแรงงานที่พบ
  2. ร่วมมือกับบริษัทขอนแก่นแหอวนและเดชาพานิชในการให้การเยียวยาอดีตผู้ต้องหาที่ทำงานถักเย็บแหอวนในสภาพการทำงานที่แสวงหาประโยชน์ขณะที่อยู่ภายใต้สัญญากับบริษัทของคุณ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในการให้การชดเชยสำหรับค่าจ้างค้างจ่าย
  3. มุ่งมั่นเผยแพร่ข้อมูลเกี่ยวกับห่วงโซ่อุปทานต่อสาธารณะ เพื่อรับประกันความโปร่งใสในห่วงโซ่อุปทานและสนับสนุนองค์กรด่านหน้าในการระบุและรายงานการแสวงหาประโยชน์จากแรงงานตั้งแต่ต้น
  4. ให้การสนับสนุนเชิงรุกแก่การนำโครงการการตรวจสอบการนำเข้าอาหารทะเลของประเทศสหรัฐอเมริกา (S. Seafood Import Monitoring Program: SIMP) ไปปฏิบัติ เพื่อรับประกันความโปร่งใสในห่วงโซ่อุปทานระดับโลกและเพื่อป้องกันกาเข้ามาของสินค้าที่มาจากการบังคับใช้แรงงานในตลาดสหรัฐอเมริกา

_______

###